Vasten – 23
De moed van de profeet Mohammed ﷺ tijdens
ernstige gevaren - 2
· Met betrekking tot de slag bij Badr werd het volgende vers geopenbaard:
“Zelfs toen uw Heer u uw huis deed verlaten met de waarheid, hoewel een deel van de gelovigen hier zeker afwijzend tegenover stond, en met u redetwistte over de waarheid nadat deze duidelijk was geworden — alsof zij de dood in werden gedreven terwijl zij (het) zagen.” – 8:5-6
De woorden ‘u’ en ‘uw’ staan hier in het enkelvoud en verwijzen naar de profeet Mohammed (v.z.m.h.). De slag bij Badr was de eerste echte slag die de moslims moesten strijden uit zelfverdediging. Zij moesten dit doen nadat de stam van Qoeraish van Mekka een sterk leger had gestuurd om hen aan te vallen. Sommige moslims wilden een ongewapende handelskaravaan van de Qoeraish, die door dat gebied ging, overvallen. Als ze moesten uitrukken om het leger van de Qoeraish aan te vallen, dan ervaarden zij dat ‘alsof zij de dood in werden gedreven’. Maar de Profeet volgde een koers waarmee de ‘waarheid’ aan zijn kant zou staan, namelijk, uitrukken om tegen het leger van de Qoeraish te vechten. Het kostte de hoogst mogelijke moed om die koers te volgen.
· Zo’n tien jaar eerder kreeg hij een profetie geopenbaard over deze strijd:
“Spoedig zullen de legers verpletterd worden, en zij zullen de rug toekeren.” – 54:45
Dit is een voorspelling die vervuld werd bij de slag van Badr. Hoe wanhopig de situatie was voor de moslims in deze strijd kan men aflezen uit de volgende gebeurtenis. Voordat de strijd moest beginnen, bad de profeet Mohammed in zijn tent met deze woorden:
“O Heer, ik smeek u volgens Uw verbond en Uw belofte. O Heer, als dit Uw wil is (dat wil zeggen, een nederlaag voor de moslims), dan zal men U na de dag van vandaag niet meer dienen.”
Hij zag dat de kans bestond dat de moslims deze slag zouden verliezen, en zo van de wereld zouden verdwijnen. Sterker nog, als dat zou gebeuren, dan zou er niemand meer zijn om de Ene God te dienen. Zijn gebed werd zo vurig, dat zijn metgezel Aboe Bakr zijn hand vastpakte en zei: ‘Allah is voldoende voor u, o Boodschapper van Allah.’ Toen ging de Profeet naar buiten en zei het bovenstaande vers op (‘Spoedig zullen de legers verpletterd worden, en zij zullen de rug toekeren.’). (Bukhari)
De Profeet leidde de moslims naar de slag bij Badr puur met de verwachting dat de hulp van Allah zou komen, terwijl hij onder de aanwezige omstandigheden alleen maar kon concluderen dat ze allemaal zouden worden uitgeroeid.
· Een jaar later vond de slag bij Oehoed plaats. Het volgende vers verwijst naar een gebeurtenis toen de moslims een tegenslag leden op het slagveld:
“Toen jullie ver weg gingen, en aan niemand aandacht besteedden, en de Boodschapper jullie vanuit jullie achterhoede toeriep” – 3:153
Wij hebben het in les 18 al gehad over de slag bij Oehoed. In de latere stadia van die strijd, toen de moslims uiteen waren verspreid en alle kanten oprenden, riep profeet Mohammed naar hen: ‘Naar mij, o dienaren van Allah. Ik ben de Boodschapper van Allah.’ Toen de moslimstrijders dit hoorden, schaarden zij zich weer bij hem en verstevigden zo hun positie. Maar de roep van de Profeet bracht een groot persoonlijk risico met zich mee, omdat de Qoeraish nu wisten waar hij was en ook zij snelden naar hem toe. De Profeet bracht dus zijn eigen leven in gevaar om het moslimleger te hergroeperen.
· Een aantal jaren later, kort na de verovering van Mekka, werd de slag bij Hoenain uitgevochten. De Koran zegt hierover:
“Allah heeft jullie zeker geholpen op vele slagvelden, en op de dag van Hoenain, toen jullie grote aantal jullie trots stemde, maar dit jullie niets hielp, en de aarde met al haar ruimte beperkt werd voor jullie, en toen draaiden jullie je om en trokken terug. Toen zond Allah Zijn kalmte neer op Zijn Boodschapper en op de gelovigen, en stuurde legers die jullie niet zagen, en strafte degenen die niet geloofden. En dat is de beloning voor de ongelovigen. Dan zal Allah Zich daarna barmhartig wenden tot wie het Hem behaagt. En Allah is Vergevensgezind, Barmhartig.” – 9:25-27
Het moslimleger was ondertussen groot geworden zoals de woorden ‘toen jullie grote aantal jullie trots stemde, maar dit jullie niets hielp’, aangeven. De voorhoede van het moslimleger werd aangevallen door de boogschutters van de vijand, met als gevolg dat zij zich moesten terugtrekken. Hierdoor werd hele moslimleger in chaos gebracht. In die situatie trad de profeet Mohammed helemaal alleen de vijand tegemoet ondanks de boogschutters, en riep zo hard als hij kon: ‘ik ben de Profeet. Dit is geen leugen. Ik ben de zoon van Abdoel Moettalib.’ Toen de anderen dit zagen, voegden zij zich bij hem in de aanval en uiteindelijk wonnen ze de strijd.
De woorden ‘(Allah) stuurde legers die jullie niet zagen’, verwijzen naar de Allah’s hulp die Hij naar de moslims stuurde.
Ramadan Daily Quran Study, Dr. Zahid Aziz
Vertaald in Nederlands door Reza Ghafoerkhan
Uitgegeven door: IslamLab